Nadchodzi nowelizacja przepisów z zakresu prawa energetycznego
Eksperckim okiem
Zespół prawny redakcji e-magazyny.pl
Uwaga! Nadchodzi nowelizacja przepisów z zakresu prawa energetycznego. Wprowadzenie do zagadnienia związanego z planowanymi zmianami w prawie energetycznym. Publikacja oparta o uzasadnienie do projektu ustawy, który został opublikowany w dniu 27 maja 2024 r.
W dzisiejszej publikacji skupimy się na projekcie nowelizacji przepisów z zakresu szeroko rozumianego prawa energetycznego. Wskazując dokładniej chodzi o projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw, który został opublikowany na rządowej stronie (Rządowe Centrum Legislacji – zw. dalej: „RCL”) w dniu 27 maja 2024 r. W celu łatwiejszego odnalezienia przedmiotowych zmian poniżej przekazujemy bezpośredni link do treści nowelizacji (numer z wykazu zmian w RCL – UD36).
Projekt nowelizacji z dnia 8 maja 2024 r. – istotny link do strony RCL:
https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12385551/13060522/13060523/dokument668478.pdf
Publikacja traktować będzie głównie o przywołaniu stanowisk ustawodawcy, który w dość precyzyjny sposób uzasadnił projektowane zmiany (nowelizacje) z zakresu prawa energetycznego w Polsce.
W publikacji zwrócimy szczególną uwagę na zakres zmian oraz na trafne uzasadnienia ustawodawcy, który jednoznacznie i merytorycznie uzasadnia kierunki zmian, przyczyny tych zmian oraz określa oczekiwania, które powinny zostać spełnione przez nasz kraj w kontekście transformacji energetycznej oraz Zielonego Ładu.
Publikacja podzielona została na sześć głównych tematów, które zostały doprecyzowane i rozbite na mniejsze zagadnienia w zależności od zapotrzebowania merytorycznego danej tematyki. Główne tematy publikacji to:
1. Wprowadzenie do zagadnienia
2. Uwaga na nowe pojęcia w prawie energetycznym – wskazujemy na wybrane zagadnienia, które przewiduje nasz ustawodawca w nowelizacji
3. Wybrane zagadnienia związane z nowelizacją prawa energetycznego – wskazujemy na ważne stanowiska zaprezentowane przez ustawodawcę w uzasadnieniu do projektu zmian
4. Zmiany w zakresie prawa budowlanego w kontekście nowelizacji regulacji energetycznych
5. Śledzenie zmian w zakresie projektu nowelizacji szeroko rozumianego prawa energetycznego
6. Podsumowanie
Wprowadzenie do zagadnienia
Tytułem wstępu należy wskazać, że opisywane poniższej zmiany dotyczą branży energetycznej, branży budowlanej oraz każdego sektora, który ma punkty wspólne z szeroko rozumianym otoczeniem związanym z energią. Przedmiotowa publikacja obejmować będzie przywołanie trafnych uzasadnień ustawodawcy w odniesieniu do poszczególnych (wybranych przez naszą redakcję) zmian, które w naszej ocenie wymagają przytoczenia 1:1, gdyż komentarz ustawodawcy w tym zakresie należy ocenić niezwykle pozytywnie z uwagi na jego czytelność i łatwość w odbiorze przez szerokie grono podmiotów zainteresowanych tą tematyką.
Uwaga na nowe pojęcia w prawie energetycznym – wskazujemy na wybrane zagadnienia, które przewiduje nasz ustawodawca w nowelizacji
W tym miejscu przywołamy wybrane nowe pojęcia, które prawdopodobnie będą obowiązywać w nowych przepisach prawa energetycznego (wyjaśnienie – prawdopodobnie, gdyż na tym etapie jest to otwarty proces legislacyjny, który nieznacznie może ulec zmianie, jednakże główne założenia powinny zostać niezmienione):
Pojęcie wodoru niskoemisyjnego:
„Wodór niskoemisyjny – wodór, pochodzący ze źródeł nieodnawialnych, wytworzony w sposób niewyrządzający poważnych szkód dla celów środowiskowych, który spełnia wymóg dotyczący progu redukcji emisji na poziomie 73,4% w porównaniu z wartością odpowiednika kopalnego dla paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego.”.
Pojęcie wodoru odnawialnego:
„Wodór odnawialny – wodór wytworzony z odnawialnych źródeł energii, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, z późn. zm. )), w instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu tej ustawy.”.
Pojęcie wodoru odnawialnego pochodzenia niebiologicznego:
„Wodór odnawialny pochodzenia niebiologicznego – wodór pochodzący z odnawialnych źródeł energii, wyprodukowany zgodnie z metodykami określonymi dla odnawialnych ciekłych i gazowych paliw transportowych pochodzenia niebiologicznego na podstawie art. 25 ust. 2, 27 ust. 3, 28 ust. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz. Urz. UE L 328 z 21.12.2018, str. 82, Dz. Urz. UE L 311 z 25.09.2020, str. 11, Dz. Urz. UE L 41 z 22.02.2022, str. 37, Dz. Urz. UE L 139 z 18.05.2022, str. 1 oraz Dz. Urz. L 2413 z 31.10.2023, str. 1).”.
Nowe brzmienie definicji zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną, paliwa gazowe, wodór:
„Zaopatrzenie w ciepło, energię elektryczną, paliwa gazowe, wodór – procesy związane z dostarczaniem ciepła, energii elektrycznej, paliw gazowych i wodoru do odbiorców.”.
Nowe brzmienie definicji operatora systemu połączonego (OSO):
„Operator systemu połączonego – przedsiębiorstwo energetyczne zarządzające systemami połączonymi gazowymi lub systemami połączonymi wodorowymi albo systemami połączonymi elektroenergetycznymi, w tym systemem przesyłowym i dystrybucyjnym, albo systemem przesyłowym gazowym, systemem dystrybucyjnym gazowym, systemem przesyłowym wodorowym, systemem dystrybucyjnym wodorowym, systemem magazynowania lub systemem magazynowania wodoru lub skraplania gazu ziemnego.”.
Pojęcie operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego:
„Operator systemu połączonego gazowo-wodorowego – operator systemu połączonego zarządzający przynajmniej jednym systemem gazowym, w tym systemem przesyłowym gazowym oraz przynajmniej jednym systemem wodorowym, w tym systemem przesyłowym wodorowym.”.
Pojęcie operatora systemu połączonego wodorowego:
„Operator systemu połączonego wodorowego – przedsiębiorstwo energetyczne zarządzające systemami połączonymi wodorowymi, w tym systemem przesyłowym wodorowym, systemem dystrybucyjnym wodorowym lub systemem magazynowania wodoru.”.
Pojęcie systemu wodorowego wzajemnie połączonego:
„System wodorowy wzajemnie połączony – wzajemnie połączone sieci wodorowe lub instalacje magazynowe wodoru oraz przyłączone do nich urządzenia i instalacje współpracujące z tymi sieciami lub instalacjami.”.
Nowe brzmienie definicji magazynowania energii:
„Magazynowanie energii – magazynowanie energii elektrycznej lub przetworzenie energii elektrycznej pobranej z sieci elektroenergetycznej lub wytworzonej przez jednostkę wytwórczą przyłączoną do sieci elektroenergetycznej i współpracującą z tą siecią do innej postaci energii, w tym do postaci wodoru, lub magazynowanie energii z systemu nieprzyłączonego do sieci elektroenergetycznej, przechowanie tej energii, a następnie wykorzystanie jej w postaci innego nośnika energii.”.
Pojęcie sieci przesyłowe wodoru:
„Sieć przesyłowa wodorowa – sieć wodorową, przeznaczoną do transportu wodoru, która, w szczególności, jest bezpośrednio połączona z instalacją magazynową wodoru lub która służy głównie do transportu wodoru do innych sieci wodorowych lub instalacji magazynowej wodoru, w tym sieć, która służy do dostarczania wodoru do bezpośrednio podłączonych odbiorców.”.
Pojęcie sieci dystrybucyjnej wodoru:
„Sieć dystrybucyjna wodorowa – sieć wodorową przeznaczoną transportu wodoru, która służy głównie do dostarczania wodoru do bezpośrednio podłączonych odbiorców, a także która nie jest bezpośrednio połączona z instalacją magazynową wodoru.”.
Pojęcie sieci wodoru ograniczonej geograficznie:
„Sieć wodorowa ograniczona geograficznie – sieć wodorową przeznaczoną do transportu wodoru odnawialnego pochodzenia niebiologicznego, niskoemisyjnego lub odnawialnego, obejmująca swoim zasięgiem ograniczony geograficznie obszar przemysłowy lub handlowy.”.
Pojęcie systemu wodorowego:
„System wodorowy – system infrastruktury, w tym sieci wodorowe, instalacje magazynowe wodoru, zawierający wodór o wysokim stopniu czystości.”.
Pojęcie użytkownika systemu wodorowego:
„Użytkownik systemu wodorowego – podmiot dostarczający wodór do systemu wodorowego lub pobierający go z tego systemu.”.
Pojęcie przesyłania wodoru:
„Przesyłanie wodoru – transport wodoru sieciami przesyłowymi wodorowymi, innymi niż część wysokociśnieniowych rurociągów używanych głównie w ramach dystrybucji wodoru, w celu jego dostarczania do odbiorców, z wyłączeniem sprzedaży wodoru.”.
Pojęcie dystrybucji wodoru:
„Dystrybucja wodoru – transport wodoru sieciami dystrybucyjnymi wodorowymi w celu jego dostarczania odbiorcom, z wyłączeniem sprzedaży wodoru.”.
Pojęcie magazynowania wodoru:
„Magazynowanie wodoru – świadczenie usług przechowywania wodoru w instalacji magazynowej wodoru.”.
Pojęcie lokalnego magazynowania wodoru:
„Lokalne magazynowanie wodoru – magazynowanie wodoru wykonywane w miejscu jego wytworzenia lub magazynowanie wodoru w miejscu przeznaczonym do sprzedaży na cele transportowe.”.
Pojęcie instalacji magazynowania wodoru:
„Instalacja magazynowa wodoru – instalację używaną do magazynowania wodoru o wysokim stopniu czystości lub duże, w szczególności podziemne, instalacje magazynowania wodoru, z wyłączeniem małej instalacji magazynowej wodoru.”.
Pojęcie małej instalacji magazynowania wodoru:
„Mała instalacja magazynowa wodoru – instalację używaną do magazynowania wodoru o pojemności mniejszej lub równej 55 000 Nm3.”.
Pojęcie operatora systemu przesyłowego wodoru:
„Operator systemu przesyłowego wodorowego – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem wodoru, odpowiedzialne za ruch sieciowy w sieci przesyłowej wodorowej, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tej sieci, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej wodorowej, w tym połączeń z innymi systemami wodorowymi.”.
Pojęcie operatora systemu dystrybucyjnego wodorowego:
„Operator systemu dystrybucyjnego wodorowego – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją wodoru, odpowiedzialne za ruch sieciowy w sieci dystrybucyjnej wodorowej, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tej sieci, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci dystrybucyjnej wodorowej, w tym połączeń z innymi systemami wodorowymi.”.
Pojęcie operatora systemu magazynowania wodoru:
„Operator systemu magazynowania wodoru – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się magazynowaniem wodoru, odpowiedzialne za eksploatację instalacji magazynowej wodoru.”.
Wybrane zagadnienia związane z nowelizacją prawa energetycznego – wskazujemy na ważne stanowiska zaprezentowane przez ustawodawcę w uzasadnieniu do projektu zmian
Podążając za ustawodawcą należy powtórzyć, że przedmiotowe zmiany związane są w głównej mierze z Europejskim Zielonym Ładem, Polską Strategią Wodorową, założeniem neutralności klimatycznej Europy do 2050 r. oraz innymi tematami związanymi z branżą energetyczną w szerszym ujęciu.
Potrzeba i cel nowelizacji szeroko rozumianego prawa energetycznego w Polsce:
„Rozwój gospodarki wodorowej został uznany za jeden z priorytetów realizacji Europejskiego Zielonego Ładu, którego głównym celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej Europy do 2050 r. W lipcu 2020 r. Komisja Europejska opublikowała Strategię w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu (dalej jako: Strategia Wodorowa UE), która wyznacza strategiczne ramy wdrażania europejskiej gospodarki wodorowej. Na gruncie Strategii Wodorowej UE za wodór odnawialny został uznany wodór wytwarzany w drodze elektrolizy wody, do której została wykorzystana energia elektryczna ze źródeł odnawialnych. Wodór odnawialny może być wytwarzany również w procesie reformingu biogazu lub biochemicznego przekształcania biomasy, pod warunkiem spełniania wymogów zrównoważonego rozwoju. Za wodór niskoemisyjny uznano wodór wytwarzany z paliw kopalnych przy zastosowaniu technologii wychwytywania CO2 oraz wodór powstały w procesie elektrolizy wody ze znacznym ograniczeniem emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia.”.
Fazy wdrożenia europejskiej gospodarki wodorowej:
„Priorytetem Komisji Europejskiej jest wdrożenie technologii produkcji wodoru odnawialnego na szeroką skalę, z zachowaniem okresu przejściowego, podczas którego akceptowana będzie produkcja niskoemisyjnego wodoru, pod warunkiem zastosowania technologii ograniczających emisyjność. Plany przewidują wdrażanie europejskiej gospodarki wodorowej w następujących fazach:
Faza I (2020 – 2024): instalacja zasilanych energią z OZE elektrolizerów o mocy co najmniej 6 GW. W tej fazie popyt na wodór będzie zaspokajany przede wszystkim poprzez produkcję lokalną oraz dzięki mieszaniu wodoru z gazem ziemnym;
Faza II (2025 – 2030): uczynienie z wodoru części zintegrowanego systemu energetycznego oraz osiągnięcie 40 GW mocy elektrolizerów zasilanych z OZE. Podczas realizacji tej fazy przewidywane jest pojawienie się zapotrzebowania na unijną infrastrukturę logistyczną, co spowoduje konieczność zaplanowania podstaw paneuropejskiej sieci oraz stworzenie sieci stacji tankowania wodoru. Sieci gazowe zostaną częściowo przekształcone na potrzeby przesyłania wodoru;
Faza III (2030 – 2050): osiągnięcie dojrzałości technologii wodoru odnawialnego.”.
Polska Strategia Wodorowa i jej cele:
„W odpowiedzi na plany ogłoszone przez Komisję Europejską, 2 listopada 2021 r. Rada Ministrów przyjęła Polską Strategię Wodorową do roku 2030 z perspektywą do roku 2040 (zw. dalej: „PSW”). Dokument wyznacza strategiczne ramy wdrażania gospodarki wodorowej w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania niskoemisyjnego i odnawialnego wodoru w energetyce, ciepłownictwie, transporcie oraz przemyśle, określając 6 celów:
- Cel 1 – Wdrożenie technologii wodorowych w energetyce i ciepłownictwie;
- Cel 2 – Wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie;
- Cel 3 – Wsparcie dekarbonizacji przemysłu;
- Cel 4 – Produkcja wodoru w nowych instalacjach;
- Cel 5 – Sprawny i bezpieczny przesył, dystrybucja i magazynowanie wodoru;
- Cel 6 – Stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego.
PSW wpisuje się w działania przedstawione w Polityce energetycznej Polski do 2040 r. (PEP2040), zgodnie z którymi do 2030 r. należy osiągnąć zdolność transportu sieciami gazowymi mieszaniny zawierającej ok. 10% gazów innych niż ziemny (przede wszystkim biometanu i wodoru) oraz rozwój niskoemisyjnego transportu opartego m.in. na wodorowych ogniwach paliwowych.”.
- Opis proponowanych zmian – przewidywane skutki prawne:
W tym miejscu warto jest wskazać, że ustawodawca trafnie określił zmiany, które zostały w czytelny sposób wypunktowane w dalszej części publikacji. Cytując ustawodawcę warto jest wskazać, że – „Obowiązujące aktualnie przepisy prawa krajowego nie odpowiadają na potrzeby związane ze skutecznym wdrażaniem założeń PSW oraz wynikające z dynamicznie rozwijającego się rynku wodoru w Europie i na świecie. Polska obecnie jest trzecim w Europie producentem wodoru. Produkcja wodoru odbywa się jednak wyłącznie z wykorzystaniem paliw kopalnych na potrzeby własne przedsiębiorstw. Zachowanie istotnej pozycji europejskiego producenta wodoru oraz utrzymanie konkurencyjności polskiej gospodarki wymaga uregulowania zagadnień związanych z pełnym łańcuchem wartości gospodarki wodorowej w polskim porządku prawnym.
Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (projekt ustawy) umożliwia realizację celu 6. „Stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego” PSW. Nowelizacja Prawa energetycznego stanowi część pakietu legislacyjnego zwanego Konstytucją dla wodoru, którego głównym celem jest stworzenie ram regulacyjnych funkcjonowania rynku wodoru w Polsce. Zawarte w nim przekrojowe zmiany zakładają m.in.:
– wprowadzenie siatki pojęć w Prawie energetycznym koniecznych do rozwoju i funkcjonowania rynku wodoru w Polsce;
– utworzenie ram umożliwiających międzysektorową działalność w zakresie gazu ziemnego i wodoru;
– stworzenie zasad certyfikacji i wyznaczania operatorów wodorowych;
– uregulowanie zasad koncesjonowania działalności związanej z magazynowaniem wodoru;
– zaprojektowanie zasad funkcjonowania systemów wodorowych;
– wprowadzenie systemowych mechanizmów wsparcia dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej dla projektów z zakresu technologii wodorowych;
– propozycję uproszczeń dla podmiotów inwestujących w rozwój systemu wodorowego.
Powyższe zmiany skutkować będą stabilnością prawa dla podmiotów z sektora publicznego i prywatnego operujących w obszarze wodoru oraz przyczynią się do pełnego wykorzystania potencjału tego nośnika energii. Istotny wpływ na kształt polskich regulacji będzie miała rewizja przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55/WE (Dyrektywa Gazowa UE), której propozycja została opublikowana w grudniu 2021 r. oraz projekt rewizji Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005. W grudniu 2021 roku Komisja Europejska przedstawiła pakiet rozwiązań mających na celu dekarbonizację rynku gazu UE poprzez ułatwienie wykorzystania odnawialnych i niskoemisyjnych gazów, w tym wodoru, oraz zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kontynentu (dalej jako: projekt nowego pakietu gazowego). W roku 2023 wspomniany pakiet rozwiązań był przedmiotem znaczących zmian dwukrotnie. Wejście w życie rewizji jest przewidywane w 2024 r.
Projekt nowego pakietu gazowego kładzie silny nacisk na regulację i budowę konkurencyjnego rynku wodoru do 2030 r. Wprowadza nie tylko definicję gazów odnawialnych i „gazów niskoemisyjnych” oraz unijny system certyfikacji wodoru, ale także proponuje kompleksowe uregulowanie rynku tego paliwa. Zakłada on w tym zakresie m.in. powołanie „Europejskiej sieci operatorów sieci wodorowych” (ENNOH), na wzór istniejącej ENTSOG, zrzeszającej operatorów sieci gazowych, czy ENTSO-E, zrzeszającej operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej. Zadania ENNOH będą obejmować m.in. sporządzanie odpowiednich kodeksów sieci, publikowanie niewiążącego dziesięcioletniego planu rozwoju sieci (TYNDP), w tym europejskiej prognozy na zapotrzebowanie dostaw, a także ogólnounijne, niewiążące dziesięcioletnie plany rozwoju sieci dla sektora wodoru, w oparciu o istniejącą i prognozowaną podaż i popyt, po konsultacji ze wszystkimi odpowiednimi zainteresowanymi stronami. W tym celu Państwa Członkowskie powinny w terminie 2 lat od wejścia w życie rewizji dyrektywy nowego pakietu gazowego zapewnić funkcjonowanie operatorów systemów przesyłowych wodorowych na zasadach rozdziału dla operatorów systemów przesyłowych gazu (TSO). Projekt nowego pakietu gazowego zakłada jednak pewną elastyczność, a Państwa Członkowskie mogą wdrożyć model rozdziału własnościowego (OU), ale mają również możliwość wyboru modelu niezależnego operatora systemu (ISO) lub modelu niezależnego operatora systemu przesyłowego (ITO). Operatorzy systemów wodorowych będą mogli składać wnioski o przystąpienie do ENNOH od początku procedury ich certyfikacji. Jednocześnie w stosunku do systemów wodorowych przewidziano regulowany model dostępu stron trzecich do sieci (TPA), przy czym do 2032 r. państwa członkowskie będą miały możliwość stosowania modelu negocjowanego dostępu stron trzecich (nTPA). Ponadto operator świadczący usługi w zakresie wodoru będzie musiał posiadać odrębne regulowane bazy aktywów (RBA).
Do momentu wejścia w życie przepisów omawianej rewizji niezbędne jest stworzenie podstaw legislacyjnych dla rozwoju i funkcjonowania rynku wodoru na poziomie krajowym.”.
Komentarz ustawodawcy do definicji, które zostaną dodane lub zmienione w prawie energetycznym na mocy przedmiotowej nowelizacji:
„Projektodawca zrezygnował z próby przyjęcia legalnej definicji wodoru, bowiem jest to pojęcie powszechnie znane, zarówno w języku potocznym jak i nauce. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego wodór to pierwiastek chemiczny o symbolu H i liczbie atomowej 1, najlżejszy z pierwiastków chemicznych, niemetal. W nauce wodór (H, łac. hydrogenium) opisuje się jako najprostszy pierwiastek chemiczny. Składa się z jednego protonu i jednego elektronu i rozpoczyna układ okresowy pierwiastków. Jest najlżejszym z pierwiastków, jego masa atomowa jest równa 1,00797, promień atomowy 79 pm a promień kowalencyjny 32 pm. Z kolei parametry jakościowe wodoru zostaną o określone w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy.
Zdefiniowania wymagają natomiast pojęcia wodoru niskoemisyjnego, odnawialnego pochodzenia niebiologicznego oraz odnawialnego. W art. 3 dodaje się definicję wodoru niskoemisyjnego, odnawialnego pochodzenia niebiologicznego oraz odnawialnego, co pozwoli na wprowadzenie preferencji wspierających wykorzystanie wodoru wytworzonego lub uzyskanego zgodnie z zasadą “nie czyń poważnej szkody”. Pojęcia te są zgodne z zasadą nie czyń znaczącej szkody środowisku (Do No Significant Harm – DNSH), wyrażoną w art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/2088 (Dz. Urz. UE L 198 z 22.06.2020, str. 13, z późn. zm.).
Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.), zwana dalej: „uPE”, definiuje paliwa wyróżniając spośród nich paliwa stałe, paliwa ciekłe oraz gazowe. Warunkiem uznania za paliwo jest również status nośnika energii chemicznej. Projekt zmiany uPE zakłada dodanie czwartego, odrębnego rodzaju paliw – wodoru. Z UPe nie wynika możliwość uwzględnienia szerokich zastosowań wodoru jako surowca, nośnika oraz magazynu energii. Brzmienie uPE wraz z uzasadnianymi w tym dokumencie zmianami zapewni podstawy konieczne do regulacji prawnej wykorzystania wodoru w Polsce, a także nie będzie stało na przeszkodzie umożliwienia domieszkiwania wodoru do gazu ziemnego i przesyłania go sieciami gazowymi.
Wprowadzono również modyfikację definicji: przesyłania – transportu, dystrybucji, sprzedaży, zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną, paliwa gazowe, przedsiębiorstwa energetycznego zintegrowanego pionowo, zarządzania ograniczeniami systemowymi, operatora systemu połączonego, wytwarzania oraz magazynowania energii.
Dodano nowe definicje w zakresie operatorów: operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego, operatora systemu połączonego wodorowego, operatora systemu przesyłowego wodorowego, operatora systemu dystrybucyjnego wodorowego i operatora systemu magazynowania wodoru.
Ponadto zdefiniowano pojęcia: systemu wodorowego wzajemnie połączonego, sieci przesyłowej wodorowej, sieci dystrybucyjnej wodorowej, sieci wodorowej ograniczonej geograficznie, systemu wodorowego, użytkownika systemu wodorowego, przesyłania wodoru, dystrybucji wodoru, magazynowania wodoru, lokalnego magazynowania wodoru, instalacji magazynowej wodoru i małej instalacji magazynowej wodoru.
Definicja operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego została natomiast utworzona celem zapewnienia jak najszybszego rozpoczęcia rozwoju infrastruktury przesyłowej wodorowej na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Przedstawione rozwiązanie umożliwi wykorzystanie istniejących możliwości infrastrukturalnych i finansowych istniejącego operatora systemu połączonego gazowego, co przyspieszy w sposób znaczący tempo rozwoju tworzącej się gospodarki wodorowej, dzięki wykorzystaniu aktywów gazowych w celach rozwoju infrastruktury przesyłowej wodorowej. Jak najszybszy rozwój infrastruktury przesyłowej wodorowej jest w interesie Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z największym potencjałem rozwoju OZE na północy Polski, energetyki jądrowej w Lubiatowie-Kopalinie i projektowanymi inwestycjami w zakresie morskiej energetyki wiatrowej. Istotne znaczenie mają przedsięwzięcia ogólnounijne, a zwłaszcza z polskiej perspektywy Nordic-Baltic Hydrogen Corridor. Utworzenie operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego pozwoli zatem na sprawniejszą realizację koniecznych przedsięwzięć infrastrukturalnych w zakresie przesyłania wodoru. Powiązanie sektora gazowego z wodorowym mogłoby, jednakże doprowadzić do subsydiowania skrośnego, a przez to finansowania działalności gazowej środkami przeznaczonymi na wodór, toteż wprowadzono również normy zapobiegające przepływowi środków finansowych z sektora wodorowego do sektora gazowego.
Ponadto, obecne przepisy ustawy wprowadzają wymóg uzyskania koncesji na magazynowanie energii elektrycznej w magazynach energii elektrycznej o łącznej mocy zainstalowanej większej niż 10 MW. Wątpliwości prawne dotyczące przesyłania i magazynowania wodoru budzi również sytuacja, w której jest on wytwarzany w procesach innych niż elektroliza, przykładowo reformingu parowego lub pirolizy. W celu odróżnienia sytuacji, w której wodór jest wykorzystywany do celów magazynowania energii od innych jego przeznaczeń, np. takich, w których wodór stanowi surowiec w procesach przemysłowych lub jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej projekt ustawy wprowadza pojęcie „instalacji magazynowej wodoru” z wyłączeniem instalacji, w których wodór jest magazynowany w celach innych niż magazynowanie energii oraz szczególnego rodzaju magazynowania energii jakim jest magazynowanie wodoru.
Definicja przesyłania wodoru odnosi się do sytuacji, w której transport wodoru odbywa się sieciami wodorowymi, w celu jego dostarczania odbiorcom lub odbiorcom końcowym, z wyłączeniem sprzedaży wodoru. Transport wodoru nie będzie zatem dokonywany w bezpośrednich rurociągach wodorowych.
Rozwiązaniem pokrewnym linii bezpośredniej, dedykowanym gospodarce wodorowej, są sieci wodorowe ograniczone geograficznie umożliwiające transport wodoru na danym obszarze poprzez dostarczanie wodoru z instalacji wytwórczych do miejsc jego wykorzystania. Pojęcie sieci wodorowych ograniczonych geograficznie jest lepiej dopasowane do koncepcji dolin wodorowych, – obszarów geograficznych obejmujących łańcuch dostaw wodoru (wytwarzanie, magazynowanie, dystrybucja, końcowe wykorzystanie) – niż linie bezpośrednie łączące zwykle tylko pierwszy i ostatni element łańcucha dostaw wodoru, dlatego pojęcie sieci wodorowych ograniczonych geograficznie zostało wykorzystane w projekcie ustawy.”.
Zmiany w zakresie zakresu działania przedsiębiorstw energetycznych:
„Wprowadzono modyfikację zakresu działania przedsiębiorstwa energetycznego poprzez dodanie do niego przesyłania lub dystrybucji wodoru i magazynowania wodoru oraz dodano obowiązki przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się transportem wodoru w zakresie zapewniania wszystkim odbiorcom oraz przedsiębiorcom zajmującym się sprzedażą paliw gazowych, energii lub wodoru świadczenia usług polegających na przesyłaniu lub dystrybucji wodoru. W art. 4 określono, że przesyłanie lub dystrybucja wodoru, rozumiane łącznie, stanowią transport wodoru.”.
Zmiany w zakresie zawierania umów:
Podążając za ustawodawcą należy zaznaczyć, że – „Wprowadzono obowiązek zawarcia umowy na dostarczanie wodoru jako umowy obejmującej zarówno sprzedaż wodoru, jak i świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji wodoru, albo umowy sprzedaży wodoru i umowy o świadczenie usług przesyłania wodoru lub dystrybucji wodoru i umowy o świadczenie usług magazynowania wodoru, w przypadku, gdy ma miejsce magazynowanie energii w postaci wodoru. Określono zakres przedmiotowy dla umowy sprzedaży wodoru, umowy o świadczenie usług przesyłania wodoru lub umowy o świadczenie usług dystrybucji wodoru i umowy o świadczenie usług magazynowania wodoru. Ponadto, w ust. 3a wskazano, że dostarczanie wodoru może odbywać się na podstawie umowy kompleksowej wodorowej zawierającej postanowienia umowy sprzedaży wodoru i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji wodoru. Umowa kompleksowa wodorowa dotycząca dostarczania wodoru może zawierać także postanowienia umowy o świadczenie usług magazynowania wodoru, a w przypadku ciepła, jeżeli jest ono kupowane od innych przedsiębiorstw energetycznych, powinna także określać warunki stosowania cen i stawek opłat obowiązujących w tych przedsiębiorstwach. Wskazano też w ust. 4ab, że umowa kompleksowa wodorowa może zawierać także postanowienia umowy sprzedaży wodoru, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji wodoru lub umowy o świadczenie usług magazynowania wodoru, zawartych przez sprzedawcę na rzecz i w imieniu odbiorcy końcowego z przedsiębiorstwem energetycznym zajmującym się przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem wodoru. Z kolei w ust. 4ac określono, że umowa sprzedaży wodoru, umowa o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji wodoru, a także umowa kompleksowa wodorowa powinny zawierać postanowienia określające maksymalne dopuszczalne ograniczenia w poborze wodoru.
W ust. 4ad dodano, że umowę o świadczenie usług przesyłania wodoru zawiera się przy użyciu wzorca umowy, zaś operator systemu wodorowego, operator systemu połączonego gazowo-wodorowego w zakresie systemu wodorowego i operator systemu połączonego wodorowego opracowują i zamieszczają na swojej stronie internetowej oraz udostępniają w swoich siedzibach wzorzec umowy o świadczenie usług przesyłania wodoru. Określono także w przepisach, że projekty umów lub projekty wprowadzenia zmian w zawartych umowach, powinny być niezwłocznie przesłane odbiorcy; jeżeli w zawartych umowach mają być wprowadzone zmiany, wraz z projektem zmienianej umowy należy przesłać pisemną informację o prawie do wypowiedzenia umowy.
Dodano także obowiązek dotyczący terminu przechowywania danych przez sprzedawcę wodoru o umowach zawartych z operatorem systemu wodorowego lub operatorem systemu magazynowania wodoru i umowach sprzedaży zawartych z przedsiębiorstwami energetycznymi wykonującymi działalność gospodarczą w zakresie obrotu wodorem, zawartych z przedsiębiorstwami energetycznymi wykonującymi działalność gospodarczą w zakresie obrotu wodorem. Wprowadzono obowiązek przekazywania ww. danych Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanego dalej „Prezesem URE”, na ich wniosek, przez sprzedawcę wodoru. Przesyłanie wodoru odbywa się niezależnie od formy transportu, tym samym przesyłanie wodoru możliwe jest również przy wykorzystaniu środków transportu lądowego, kolejowego i wodnego (cysterny, butlowozy).”.
Wprowadzenie obowiązku zawarcia umowy o przyłączenie do sieci
„W art. 7 wprowadzono obowiązek zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się transportem wodoru, z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania i przyłączania, w pierwszej kolejności, instalacji odnawialnego źródła energii, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru, przy czym w przypadku przyłączenia źródła lub magazynu energii elektrycznej, moc przyłączeniowa tego źródła lub magazynu energii elektrycznej może być mniejsza lub równa jego mocy zainstalowanej elektrycznej, z wyłączeniem sytuacji, gdy ubiegający się o zawarcie umowy o przyłączenie do sieci nie ma tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, obiektu lub lokalu, do których wodór ma być dostarczany. Dodano wyjątek od zawierania umowy o przyłączenie do sieci w przypadku, gdy do sieci przesyłowej wodorowej ma być przyłączona inna sieć przesyłowa wodorowa, a operatorem systemu przesyłowego wodorowego dla obu sieci przesyłowych wodorowych wyznaczono tego samego operatora systemu przesyłowego wodorowego. Wprowadzono zakres przedmiotowy umowy o przyłączenie do sieci dla przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją wodoru. Dodano warunki, które musi spełniać przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem wodoru. Wprowadzono obowiązek zapewnienia, przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem wodoru, realizacji i finansowania budowy i rozbudowy sieci, w tym na potrzeby przyłączania podmiotów ubiegających się o przyłączenie, na warunkach określonych w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 9 ust. 1-4, 7-8a Prawa energetycznego oraz w założeniach lub planach, o których mowa w art. 19 i art. 20, oraz w przepisach odrębnych. Wprowadzono obowiązek pobierania opłaty za przyłączenie do systemu wodorowego ustaloną na podstawie rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia. Dodano obowiązek pobierania opłaty za przyłączenie źródeł współpracujących z systemem oraz sieci przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się transportem wodoru, ustaloną na podstawie rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia. Wprowadzono podstawę ustalania opłaty za przyłączenie instalacji magazynowej wodoru na podstawie rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia.”.
Zmiany w zakresie kontroli legalności pobierania paliw lub energii:
„Wprowadzono obowiązek przeprowadzania kontroli legalności pobierania paliw lub energii, kontroli układów pomiarowo-rozliczeniowych, dotrzymania zawartych umów oraz prawidłowości rozliczeń, przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie transportu wodoru.”.
Zmiany w zakresie wymagań technicznych i eksploatacyjnych:
„Zmiany wprowadzono również do wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla przyłączanych do sieci urządzeń, instalacji i sieci podmiotów ubiegających się o przyłączenie zagadnienia związane z sektorem wodorowym. Nałożono wymagania techniczne i eksploatacyjne zapewniania przez przyłączane do sieci urządzenia, instalacje i sieci podmiotów ubiegających się o przyłączenie: bezpieczeństwa funkcjonowania systemu wodorowego, zabezpieczenia systemu wodorowego przed uszkodzeniami spowodowanymi niewłaściwą pracą przyłączonych urządzeń, instalacji i sieci, dotrzymania w miejscu przyłączenia urządzeń, instalacji i sieci parametrów jakościowych wodoru, spełnianie wymagań w zakresie ochrony środowiska, określonych w odrębnych przepisach, możliwość dokonywania pomiarów wielkości i parametrów niezbędnych do prowadzenia ruchu sieci oraz rozliczeń za pobrany wodór. Przyłączane do sieci urządzenia, instalacje i sieci podmiotów ubiegających się o przyłączenie muszą również spełniać wymagania, określone w odrębnych przepisach, w szczególności: przepisach prawa budowlanego, o ochronie przeciwporażeniowej, o ochronie przeciwpożarowej, o systemie oceny zgodności oraz w przepisach dotyczących technologii wytwarzania wodoru.”.
Kwestia rozstrzygania sporów:
„W art. 8 wprowadzono rozstrzyganie spraw spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o świadczenie usług przesyłania wodoru lub dystrybucji wodoru, umowy o świadczenie usług magazynowania wodoru, umowy udostępnienia operatorowi systemu przesyłowego wodorowego części instalacji magazynowej wodoru, która jest używana do magazynowania wodoru i jest niezbędna do realizacji jego zadań oraz w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania wodoru, przez Prezesa URE, na wniosek strony.”.
Zmiany w zakresie certyfikacji operatorów:
„W art. 9h1 wskazano, że Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może wyznaczyć operatorem systemu przesyłowego, operatorem systemu połączonego (a więc też operatorem systemu połączonego gazowo-wodorowego), operatorem systemu przesyłowego wodorowego lub operatorem systemu połączonego wodorowego wyłącznie przedsiębiorstwo energetyczne, które uzyskało certyfikat spełniania kryteriów niezależności. W niniejszym przepisie określono również proces, w którym Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przyznaje w drodze decyzji, certyfikat niezależności.”.
Forma prawna operatora systemu przesyłowego, operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego, operatora systemu przesyłowego wodorowego, operatora systemu połączonego wodorowego:
„Dodano możliwość działania operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego, mogącego wykonywać działalność jako jeden operator łączący role operatorów systemowych gazowych (operatora systemu przesyłowego gazowego, operatora systemu dystrybucyjnego gazowego, operatora systemu magazynowania lub operatora systemu skraplania gazu ziemnego), operatorów systemów wodorowych (operatora systemu przesyłowego wodorowego, operatora systemu dystrybucyjnego wodorowego lub operatora systemu magazynowania wodoru). W ust. 3 jest regulowany natomiast status operatora systemu przesyłowego wodorowego albo operatora systemu połączonego wodorowego, któremu Prezes Urzędu Regulacji Energetyki udzielił ustępstwa, o którym mowa w art. 9d3 ust. 1, który może działać wyłącznie w formie spółki akcyjnej, której jedynym akcjonariuszem jest wyłącznie operator systemu przesyłowego gazowego.
Wyznaczenie operatora systemu przesyłowego gazowego albo operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego wykluczają się nawzajem – może zostać wyznaczony wyłącznie jeden z tych operatorów. Ponadto, do wyznaczenia operatora systemu przesyłowego wodorowego, jak wynika z ust. 3, jest konieczne wyznaczenie jego jedynego akcjonariusza, czyli operatora systemu przesyłowego gazowego.
W ust. 2 jest regulowany status operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego, niezmieniony co do istoty. Zmienił on tylko jednostkę redakcyjną.
Przesyłanie wodoru zostało uzależnione od obecnego operatora systemu przesyłowego gazowego – albo jako operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego albo jako wyłącznego akcjonariusza operatora systemu przesyłowego wodorowego. Wynika to z zamiaru umożliwienia wykorzystania efektu synergii międzysektorowej działalności operatorów dotyczącej gazu ziemnego i wodoru. Synergia ta umożliwi wykorzystanie rozwiniętej infrastruktury gazowej na cele rozwoju gospodarki wodorowej. Ponadto pozwoli ona na bezpośrednie wykorzystanie doświadczeń z sektora gazowego, podobnego swoją charakterystyką do sektora wodorowego, w celu zapewnienia racjonalizacji procesu decyzyjnego. Należy zauważyć, że powiązanie przesyłania wodoru z przesyłaniem paliw gazowych pozwoli również na uzyskanie większych oszczędności finansowych związanych z utrzymaniem zatrudnienia, co jest istotne, gdyż w momencie pisania uzasadnienia nie ma potrzeby zatrudniania dużej ilości personelu w celu obsługi działalności operatorskiej przesyłowej wodorowej. Jednakże, w przyszłości, po osiągnięciu odpowiedniego stopnia rozwoju infrastruktury przesyłowej wodorowej, zebraniu istotnych doświadczeń w związku z działalnością operatorską przesyłową wodorową oraz wyszkoleniu potrzebnej ilości kadr na potrzeby rozwoju wyłącznie gospodarki wodorowej, zostanie utworzony na podstawie innej nowelizacji uPE, niezależny od innych operatorów, operator systemu przesyłowego wodorowego.”.
Zmiany w zakresie obowiązku sprawozdawczego:
„W art. 24 rozszerzony został obowiązek składania ministrowi właściwemu do spraw energii, przez Prezesa URE, corocznie, w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku, sprawozdania ze swojej działalności o kwestie wodorowe.”.
Kwestia dotycząca promes:
„W art. 43 wprowadzono możliwość ubiegania się o wydanie promesy koncesji albo promesy zmiany koncesji w przypadku zamiaru wykonywania działalności gospodarczej polegającej na magazynowaniu wodoru, podlegającej koncesjonowaniu, albo zmiany jej zakresu.”.
Rejestracja instalacji magazynowych wodoru:
„Dodano nowy art. 43h dotyczący rejestru instalacji magazynowych wodoru, w którym wprowadzono obowiązek prowadzenia rejestru instalacji magazynowych wodoru przyłączonych do systemu wodorowego, przez operatorów systemu wodorowego, zasady wpisu do rejestru, któremu podlegają instalacje magazynowe wodoru, które nie są małymi instalacjami magazynowymi wodoru, zasady przekazywania informacji operatorowi systemu wodorowego, przez posiadacza instalacji magazynowej, w przypadku gdy instalacja magazynowa wodoru wchodzi w skład jednostki wytwórczej lub instalacji odbiorcy końcowego przyłączonej do sieci danego operatora systemu wodorowego, zakres danych rejestru, miejsce jego udostępniania oraz upoważnienie dla ministra właściwego do spraw energii do wydania rozporządzenia określającego wzoru rejestru instalacji magazynowych wodoru oraz innych niezbędnych informacji i danych. Regulacje dla omawianego rejestru są oparte na obowiązujących przepisach dla rejestru magazynów energii elektrycznej. Utworzenie rejestru jest częścią zmian mających na celu całościowe uregulowanie zasad dot. magazynowania wodoru, zakładając przy tym jego rosnące znaczenie wodoru dla sektora energetycznego w Polsce. Zgromadzenie w rejestrze całościowych informacji dot. specyfikacji i statusu prawnego tego rodzaju instalacji oraz danych ich posiadaczy ma na celu ochronę interesu publicznego, ponieważ tego rodzaju instalacje (ze względu na skalę objętościową) mogą stanowić część infrastruktury strategicznej Państwa.”.
Zmiany w zakresie kar pieniężnych:
„W art. 56 wprowadzono karę pieniężną za nieprzestrzeganie obowiązków wynikających ze współpracy z jednostkami upoważnionymi do dysponowania wodorem, wynikających z przepisów wydanych przez ministra właściwego do spraw energii, w drodze rozporządzenia, dotyczących szczegółowych warunków funkcjonowania systemu wodorowego, karę pieniężną za nieprzedstawianie informacji o realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa funkcjonowania systemu wodorowego, za świadczenie usługi przesyłania wodoru, dystrybucji wodoru lub magazynowania wodoru, nie będąc operatorem systemu przesyłowego wodorowego, operatorem systemu dystrybucyjnego wodorowego, operatorem systemu magazynowania wodoru lub operatorem systemu połączonego wodorowego, wyznaczonym na podstawie art. 9h oraz za brak wystąpienia, z nieuzasadnionych powodów, do Prezesa URE z wnioskiem o wyznaczenie operatora systemu przesyłowego wodorowego, operatorem systemu dystrybucyjnego wodorowego lub operatora systemu magazynowania wodoru lub operatora systemu połączonego wodorowego oraz brak dopełnienia warunków określonych w decyzji wydanej przez Prezesa URE, wyznaczającej przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na przesyłanie wodoru, dystrybucję wodoru, magazynowanie wodoru, operatorem systemu przesyłowego wodorowego, operatorem systemu dystrybucyjnego wodorowego, operatorem systemu magazynowania wodoru lub operatorem systemu połączonego wodorowego.”.
Zmiany w zakresie prawa budowlanego w kontekście nowelizacji regulacji energetycznych
Należy wskazać, że ustawodawca przy okazji nowelizacji przepisów branży energetycznej, proponuje również zmiany w prawie budowlanym, które obejmują:
Zmiana w art. 3 pkt 3a pr. bud.:
„W art. 3 w definicji obiektu liniowego uwzględniono rurociąg wodorowy.”.
Zmiana w art. 15a ust. 20 pr. bud.:
„W art. 15a określono jednoznacznie, że dotychczasowe uprawnienia sanitarne, uprawniają m.in. do projektowania systemów wodorowych. Takie rozwiązanie powoduje, że brak jest potrzeby tworzenia dodatkowej, odrębnej specjalności. Pozwoli to uniknąć paraliżu inwestycji wodorowych, a jednocześnie należy uznać, że już obecnie obowiązujące przepisy pozwalają na uznanie, że uprawnienia budowlane w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych, obejmują wszelkie płyny (ciecze i gazy), w tym również niewymienione bezpośrednio w nazwie tej specjalności.”.
Zmiana w art. 29 ust. 1 pkt 2 pr. bud.:
„W art. 29 do sieci niewymagających decyzji o pozwoleniu na budowę, lecz wymagających zgłoszenia budowy lub wykonywania innych robót budowlanych, dodano sieci płynów technicznych, w tym systemy wodorowe o ciśnieniu roboczym nie wyższym niż 0,5 MPa. Jest to propozycja na wzór zwolnienia, które ma już zastosowanie dla sieci gazowych o ciśnieniu roboczym nie wyższym niż 0,5 MPa. Rozwiązanie te sprawdziło się już w sektorze gazowym, jest bezpieczne z punktu widzenia techniki i bezpieczeństwa narodowego, a także przyspiesza tworzenie infrastruktury wodorowej, dzięki zmniejszeniu obciążeń administracyjnych.”.
Zmiana w art. 29 ust. 1 pkt 23 pr. bud.:
„W art. 29 do przyłączy niewymagających decyzji o pozwoleniu na budowę, lecz wymagających zgłoszenia budowy lub wykonywania innych robót budowlanych, dodano przyłącza wodorowe.”.
Zmiana w art. 29 ust. 1 pkt 34 pr. bud.:
„W art. 29 do robót budowlanych, niewymagających decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymagających zgłoszenia budowy lub wykonywania innych robót budowlanych, dodano roboty budowlane polegające na instalowaniu urządzeń do oczyszczania wodoru o przepustowości nie większej niż 250 kg wodoru na dobę.”.
Zmiana w art. 29 ust. 2 pkt 29 pr. bud.:
„W art. 29 do obiektów kontenerowych wraz z instalacjami i przyłączami, niewymagających decyzji o pozwoleniu na budowę ani zgłoszenia budowy lub wykonywania innych robót budowlanych, dodano związane z nimi sieci płynów technicznych, w tym wodorowymi.”.
Zmiana w art. 29 ust. 3 pkt 1 pr. bud.:
„W art. 29 do robót budowlanych, niewymagających decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymagających zgłoszenia budowy lub wykonywania innych robót budowlanych, dodano roboty budowlane polegające na przebudowie sieci płynów technicznych, w tym systemów wodorowych.”.
Zmiana w załączniku do pr. bud.:
„W załączniku do kategorii obiektów budowlanych w wierszu Kategorii XXVI dodano systemy wodorowe.”.
Śledzenie zmian w zakresie projektu nowelizacji szeroko rozumianego prawa energetycznego
W tym miejscu warto jest wyjaśnić, że w pełni zasadnym jest śledzenie przedmiotowych zmian w stronach RCL. To właśnie bieżąca weryfikacja postępu prac legislacyjnych oraz wprowadzanych zmian umożliwia nam dysponowanie aktualnymi informacjami i prowadzenie polemiki na temat aktualnych zmian w prawie. Wyjaśniamy również, że niniejsza publikacja jest aktualna na dzień jej opracowywania, czyli na dzień 31 maja 2024 r. i zastrzegamy, że wszelkie zmiany ustawodawcze wprowadzone po tej dacie wymagają samodzielnej weryfikacji właśnie przy użyciu poniższego odniesienia (oficjalnego linka):
Ważny i bezpieczny link: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12385551/katalog/13060522#13060522
Podsumowanie
Jak widzimy zakres proponowanych zmian jest dość spory. Zachęcamy do śledzenia zmian na oficjalnej stronie rządowej projektu (link), do komentarzy i otwartej dyskusji na temat proponowanych zmian. Zachęcamy również do podjęcia polemiki odnośnie proponowanych zmian, kierunków, w których zmierza nasz ustawodawca oraz szeroko rozumiana branża energetyczna. To właśnie otwarta wymiana poglądów na forum daje możliwości wypracowania dobrych praktyk, standardów oraz modeli postepowań, które są tak ważne w kontekście ciągłego rozwoju branży energetycznej.